Οι αστοχίες των πανελλαδικών

Πρώτη φορά στα χρονικά των πανελληνίων εξετάσεων διαπιστώθηκαν φέτος τόσες πολλές αστοχίες, με κορυφαία την εισαγωγή σε σχολές υποψηφίων υψηλών απαιτήσεων που έγραψαν στις εξετάσεις μόνο το όνομά τους.

Η κατάργηση των μετεγγραφών και η εφαρμογή του νέου συστήματος εισαγωγής υποψηφίων ειδικών κατηγοριών, δηλαδή πολυτέκνων, τριτέκνων κ.λπ., απεδείχθη τελικά παρωδία.

Η ανισορροπία του συστήματος φαίνεται και από το γεγονός ότι την ώρα που σε σχολές του Πολυτεχνείου εισάγονται υποψήφιοι με βαθμολογία 4,9, άλλοι υποψήφιοι με βαθμολογία 19 μένουν οριστικά απέξω.

Γιατί όμως συνέβησαν όλα αυτά; Οπως εξηγούν στην «Κ.Ε.» καθηγητές, το «φαινόμενο» οφείλεται στο ειδικό ποσοστό θέσεων που δόθηκε για τις ειδικές κατηγορίες σε κάθε ίδρυμα και καλύφθηκε ακόμη και με χαμηλές βαθμολογίες. Δημιουργήθηκαν έτσι εισακτέοι πολλών ταχυτήτων, αφού υπάρχουν διαφορές και μεταξύ των πολυτέκνων που μπήκαν με χαμηλή βαθμολογία σε ομοειδείς σχολές, αλλά σε διαφορετικές πόλεις. Για παράδειγμα, η βάση των πολυτέκνων στην Αρχιτεκτονική Αθηνών ήταν 7.258 μόρια, στη Θεσσαλονίκη 19.884 και στα Χανιά 9.867.

Ο πρώην υφυπουργός Παιδείας και πανεπιστημιακός, Γιάννης Πανάρετος, ήταν εκείνος που καθιέρωσε το νέο σύστημα. Μιλώντας στην «Κ.Ε.» τονίζει ότι με το προηγούμενο σύστημα «είχαμε τμήματα με προκαθορισμένο αριθμό εισακτέων, και επίσης έναν ανεξέλεγκτο αριθμό μετεγγραφομένων φοιτητών, οι οποίοι είχαν περάσει σε κάποια άλλη αντίστοιχη σχολή με πολύ χαμηλότερη βαθμολογία. Είχαν παρουσιασθεί φαινόμενα όπου οι μετεγγραφόμενοι ήταν υπερδιπλάσιοι των εισακτέων. Αυτό σήμαινε ότι όταν αυτοί πήγαιναν στο τμήμα υποδοχής με μετεγγραφή, ο μεγάλος όγκος των φοιτητών δεν ήταν αυτός που είχε πετύχει με βάση τη γενική σειρά, αλλά αυτοί που είχαν πετύχει μετεγγραφή και είχαν σαφώς χαμηλότερες βαθμολογίες. Με το νέο σύστημα, έχουμε πράγματι παιδιά τα οποία μπαίνουν με χαμηλή βαθμολογία, όμως αυτοί είναι ελάχιστοι και δεν πρόκειται να επηρεάσουν τη διαδικασία της εκπαίδευσης».

Παρ' όλ' αυτά δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό να εισάγεται κάποιος στη Φιλοσοφική με βαθμολογία 2, δηλαδή έχει δώσει «λευκή κόλλα». Ο Γ. Πανάρετος τονίζει ότι «όταν η Πολιτεία θέλει να ευνοήσει συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, είναι δύσκολο να αποφευχθούν τέτοια φαινόμενα. Κι αυτά τα έχουμε εδώ και χρόνια. Αλλά έχει, πλέον, την ευχέρεια να κάνει τις επιλογές της. Πιστεύω όμως ότι τέτοιες "αδικίες" είναι αναμενόμενες εφόσον, φυσικά, η Πολιτεία επιθυμεί θετικές διακρίσεις. Αυτό όμως δεν συμβιβάζεται με την πλήρη αξιοκρατία».

Ο πρώην υφυπουργός θεωρεί ότι υπάρχει τρόπος να τα αποφύγουμε όλα αυτά, αλλά με την προϋπόθεση όπως λέει «να δεχθούμε να περιορίσουμε την ειδική μεταχείριση. Θα μπορούσε π.χ. να απαιτείται η βαθμολογία αυτών που εισάγονται με τις ειδικές κατηγορίες και τις ειδικές ρυθμίσεις να μην απέχει περισσότερο, ας πούμε, από 10% από τη βαθμολογία του τελευταίου εισαχθέντος, τότε όμως πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ότι θα μειωθούν πάρα πολύ αυτοί που ευνοούνται, οι πολύτεκνοι και οι τρίτεκνοι.

»Ωστόσο, παρατηρώ μία αντίφαση: Οι ίδιοι άνθρωποι που κάνουν τώρα αυστηρή κριτική για το ότι μπήκαν παιδιά με χαμηλές βαθμολογίες, τον Μάιο, όταν έγινε αυτή η νομοθετική ρύθμιση, έκαναν κριτική ότι σφαγιάζονται οι πολύτεκνοι και οι τρίτεκνοι, ότι το κράτος είναι ανάλγητο ή ότι περιορίζει ουσιαστικά τον αριθμό των παιδιών που θα κάνουν χρήση των ειδικών ρυθμίσεων. Επίσης, θα μπορούσε να μειωθεί ο αριθμός εισακτέων με τις ειδικές ρυθμίσεις σε κάθε τμήμα.

Αν δείτε π.χ. το τμήμα Φιλολογίας, οι πολύτεκνοι που εισήχθησαν με την ειδική ρύθμιση είναι 7 και μόνον ένας έχει χαμηλή βαθμολογία, οι άλλοι έχουν σχετικά ικανοποιητική απόδοση. Αν δηλαδή ο αριθμός των εισακτέων των πολυτέκνων στο συγκεκριμένο τμήμα ήταν 6 και όχι 7, δεν θα είχαμε παρατηρήσει αυτό το φαινόμενο. Δεν ξέρεις, όμως, εκ των προτέρων πώς θα γράψουν τα παιδιά ή τις επιλογές που θα κάνουν», καταλήγει ο κ. Πανάρετος.

Μ. ΠΑΠ.